Istnieje wiele aspektów doświadczenia fotoreportera, które instynktownie informują i kierują jego osiągnięciami zawodowymi. Ponieważ tak duża część ich pracy obejmuje obserwację natury ludzkiej, potrzebują niemal antropologicznego podejścia do fotografii. W rzeczywistości niektórzy uzyskali stopień naukowy antropologa właśnie w tym celu.
Inni przyjęli podejście z prawdziwego świata, zacinając zęby jako fotoreporterzy gazet i czasopism. Pracując nad rytmem, szybko nauczysz się, jak dotrzeć do genezy emocji; jak uchwycić tysiąc słów uczuć w jednym obrazie, zamrożonym na wieczność. Często to małe chwile, bezsłowne reakcje na nadrzędne wydarzenia, mają największą moc.
Fotoreportaż, w swej istocie, jest klasą mistrzowską w osobistej biografii.
Efekty tego szkolenia widać w kilku miejscach na weselu. Ale tylko wtedy, gdy go szukasz. Podobnie jak większość mistrzów artystycznych powołań, wielką pracę definiuje bezproblemowe zastosowanie talentu. Pamiętasz to domowe wideo, które zostało pokazane na przyjęciu młodej pary jako dzieci, dorastające na oczach wszystkich? Podczas gdy tłum był przyklejony do ekranu, fotograf skierował swój obiektyw na rodziców pary, czekając, aż pojawi się to prywatne drżenie emocji.
Surowe, nietknięte ujęcie reakcji jest cennym atutem na weselach, a fotoreporterzy żyją właśnie po to, by uwieczniać tego rodzaju osobiste powiązania.